πολυβινυλιδένιο

το, Ν

φρ. «χλωριούχο πολυβινυλιδένιο»

χημ. θερμοπλαστική ύλη που αποτελείται από πολυμερή τού διχλωραιθυλενίου που είναι ανθεκτική στη θερμότητα και αδιαπέραστη από τους υδρατμούς.

[ΕΤΥΜΟΛ. Νόθο αντιδάνειο συνθ., πρβλ. αγγλ. polyvinylidene < poly- (< πολυ-*) + vinylidene «βινυλιδένιο»].